dwudzielny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvuˈʥ̑ɛlnɨ], AS: [dvuʒ́elny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) dzielący się na dwie części, idący dwoma torami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwudzielny dwudzielna dwudzielne dwudzielni dwudzielne dopełniacz dwudzielnego dwudzielnej dwudzielnego dwudzielnych celownik dwudzielnemu dwudzielnej dwudzielnemu dwudzielnym biernik dwudzielnego dwudzielny dwudzielną dwudzielne dwudzielnych dwudzielne narzędnik dwudzielnym dwudzielną dwudzielnym dwudzielnymi miejscownik dwudzielnym dwudzielnej dwudzielnym dwudzielnych wołacz dwudzielny dwudzielna dwudzielne dwudzielni dwudzielne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Krew płynie przez zastawkę dwudzielną do lewej komory serca.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) takt dwudzielny • okno dwudzielne
- synonimy:
- (1.1) dwuczęściowy, dychotomiczny, mitralny, dualistyczny, dwoisty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwudzielność
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mitral
- interlingua: (1.1) bifide, dichotomic
- niemiecki: (1.1) zweiteilig
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.