imać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈĩmaʨ̑], AS: [ĩmać], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. pojmać)

(1.1) daw. chwytać

czasownik zwrotny imać się

(2.1) książk. chwytać się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Prawo nakazywało starostom, regimentarzom i hetmanom ludzi tych imać i karać na gardle[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chwytać, łapać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imanie, imadło
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma pol. jąć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać się
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.