iluminacja (język polski)

iluminacja (1.1)

iluminacja (1.5)

wymowa:

IPA: [ˌilũmʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS: [ilũmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) intensywne oświetlenie sztucznym światłem; zwykle nocne, ozdobne podświetlenie budynku lub innego obiektu

(1.2) nagłe olśnienie, uświadomienie sobie

(1.3) filoz. rel. oświecenie umysłu przez Boga

(1.4) poligr. rysunkowa ozdoba książki

(1.5) szt. ręcznie wykonana ilustracja tekstu, zwłaszcza charakterystyczna dla średniowiecza

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iluminacja	iluminacje
dopełniacz	iluminacji	iluminacji / przest. iluminacyj[1]
celownik	iluminacji	iluminacjom
biernik	iluminację	iluminacje
narzędnik	iluminacją	iluminacjami
miejscownik	iluminacji	iluminacjach
wołacz	iluminacjo	iluminacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) winieta

(1.5) miniatura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. iluminator m, iluminizm m, iluminowanie n

czas. iluminować ndk.

przym. iluminacyjny, iluminatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. illuminatio^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ілюмінацыя ż
• bułgarski: (1.1) илюминация ż
• esperanto: (1.1) iluminaĵo; (1.2) iluminaĵo; (1.3) iluminaĵo; (1.5) ilumimaĵo, neol. enluminuro
• kataloński: (1.1) il·luminació ż

źródła: