hetmanka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przen. kobieta hetman^[1], podniośle o przywódczyni

(1.2) pot. szkoła, klub lub instytucja, która przyjęła imię jednego z historycznych hetmanów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hetmanka	hetmanki
dopełniacz	hetmanki	hetmanek
celownik	hetmance	hetmankom
biernik	hetmankę	hetmanki
narzędnik	hetmanką	hetmankami
miejscownik	hetmance	hetmankach
wołacz	hetmanko	hetmanki

przykłady:

(1.1) Wśród bohaterek wystawy są m.in. Paulina Kuczalska-Reinschmit, zwana hetmanką polskiego feminizmu, czy Aleksandra Szczerbińska, działaczka PPS i POW oraz druga żona Józefa Piłsudskiego^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / zwać / nazwać / nazywać / obwołać hetmanką

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przywódczyni, liderka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hetmanat mrz, hetmanic mos, hetmanowicz mos, hetmanowa ż, hetmanówna ż, hetmańszczyzna ż, hetmanisko n, hetmanek m, hetmanienie n, pohetmanienie n, hetmańskość ż

forma męska hetman mos

czas. hetmanić ndk., pohetmanić dk.

przym. hetmański, hetmanowy

przysł. hetmańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. hetman + -ka

uwagi:

(1.1) używane często w kontekście kultu religijnego Marii z Nazaretu

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: hetman

źródła: