hetmanat (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. system autonomicznych rządów terytorialnych na Ukrainie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Hetman, stojący na czele hetmanatu, pochodził z wyboru.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hetman mos, hetmanka ż, hetmanic mos, hetmanowicz mos, hetmanowa ż, hetmanówna ż, hetmańszczyzna ż, hetmanisko n, hetmanek m, hetmanienie n, pohetmanienie n, hetmańskość ż
czas. hetmanić ndk., pohetmanić dk.
przym. hetmański, hetmanowy
przysł. hetmańsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • francuski: (1.1) hetmanat m
  • rosyjski: (1.1) гетманат m
  • ukraiński: (1.1) гетьманат m
źródła:

hetmanat (język francuski)

wymowa:
IPA: [ɛt.ma.na]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. hetmanat
odmiana:
(1.1) lp hetmanat; lm hetmanats
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hetman m, hetmanesse ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. hetman + -at
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.