heredantino (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) praw. spadkobierczyni, sukcesorka, dziedziczka
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo heredantino heredantinoj akuzativo heredantinon heredantinojn - przykłady:
- (1.1) Mia patro mortis, restigante min heredantino de la tuta havaĵo. → Mój ojciec umarł, pozostawiając mnie spadkobierczynią całego majątku.
- (1.1) Kun Tadeeto volis ŝin kunigi svate, • Ambaŭ malpaciĝantajn domojn ligi frate • Kaj al heredantino rabaĵon bonvole • Cedi[1]. → Z Tadeuszkiem chciał ją wyswatać, oba skłócone domy bratersko powiązać i dziedziczce łup rabunkowy dobrotliwie odstąpić.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) laŭleĝa (= legitima) heredantino de krono → prawowita spadkobierczyni korony • sola heredantino → jedyna spadkobierczyni • malplenaĝa heredantino → niepełnoletnia spadkobierczyni
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. heredanto, heredigantino
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Adam Mickiewicz, Sinjoro Tadeo, tłum. Antoni Grabowski, Pola Esperanto-Asocio, Warszawa 1986, (Księga VI, str. 157).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.