halny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z halami, dotyczący hal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) meteorol. geogr. wiatr typu fenowego, wiejący w Karpatach i Sudetach; zob. też wiatr halny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	halny		halna	halne	halni	halne
dopełniacz	halnego		halnej	halnego	halnych
celownik	halnemu		halnej	halnemu	halnym
biernik	halnego	halny	halną	halne	halnych	halne
narzędnik	halnym		halną	halnym	halnymi
miejscownik	halnym		halnej	halnym	halnych
wołacz	halny		halna	halne	halni	halne
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	halny	halne
dopełniacz	halnego	halnych
celownik	halnemu	halnym
biernik	halny	halne
narzędnik	halnym	halnymi
miejscownik	halnym	halnych
wołacz	halny	halne

przykłady:

(2.1) Wieczorem zerwał się halny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiatr halny

synonimy:

(2.1) wiatr halny, halniak

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) wiatr

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hala ż, halniak m, Podhale n

przym. podhalański, podhalski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. hala + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) halny
• czeski: (2.1) halný
• słowacki: (2.1) halný

źródła:

halny (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) meteorol. geogr. halny (wiatr)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wind

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. halny

uwagi:

źródła: