Podhale (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔtˈxalɛ], AS: [potχale], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) etn. geogr. region etnograficzny na południu Polski u północnego podnóża Tatr; zob. też Podhale w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Podhale dopełniacz Podhala celownik Podhalu biernik Podhale narzędnik Podhalem miejscownik Podhalu wołacz Podhale - przykłady:
- (1.1) W Tatrach i na Podhalu można również spotkać inne drapieżniki - myszołowa i sokoła pustułkę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. podhalański, podhalski
- rzecz. podhalańczyk mos, podhalanka ż, halny mrz, Podhalanin, Podhalanka
- przym. podhalański, halny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Tygodnik Podhalański, nr 3, Zakopane, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.