zerwać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈzɛrvaʨ̑], AS: [zervać]
-
- znaczenia:
czasownik
czasownik zwrotny zerwać się
- (2.1) zrywać (1.1-3) samego siebie
- (2.2) o pogodzie: gwałtownie zacząć się
- (2.3) pot. sprawić sobie wolny czas
- (2.4) gwałtownie wstać
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Zerwałem sznurek.
- (1.2) Zrywam obrady sejmu!
- (1.3) Czemu z nim zerwałaś?
- (2.1) To małżeństwo musiało się zerwać.
- (2.2) Zerwał się silny wicher.
- (2.3) Zerwałeś się z lekcji!
- (2.4) Zerwała się z łóżka, gdy tylko zadzwonił budzik.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.2) zerwał się wiatr / wicher • zerwała się burza / wichura
- (2.3) zerwać się z ćwiczeń / lekcji / pracy / wykładu / zajęć
- (2.4) zerwać się z fotela / krzesła / łóżka
- synonimy:
- (2.3) urwać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (2.3) pójść na wagary
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zrywka ż, zrywanie n, zerwanie n, zrywność ż
- czas. zrywać dk.
- przym. zrywkowy
- związki frazeologiczne:
- zerwać się na równe nogi
- etymologia:
- pol. rwać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tear, tear off; (1.2) break, break off; (1.3) break up, split up
- duński: (1.1) rive; (1.2) afbryde; (1.3) slå op
- niemiecki: (1.1) abbrechen; (1.3) sich entloben
- rosyjski: (1.1) отрывать
- szwedzki: (1.3) slå upp
- włoski: (1.3) lasciare, tagliare i ponti
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.