genueński (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡɛ̃nuˈwɛ̃j̃sʲci], AS: [gẽnuu̯ẽĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• epenteza ł • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Genui, związany z Genuą, pochodzący z Genui
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik genueński genueńska genueńskie genueńscy genueńskie dopełniacz genueńskiego genueńskiej genueńskiego genueńskich celownik genueńskiemu genueńskiej genueńskiemu genueńskim biernik genueńskiego genueński genueńską genueńskie genueńskich genueńskie narzędnik genueńskim genueńską genueńskim genueńskimi miejscownik genueńskim genueńskiej genueńskim genueńskich wołacz genueński genueńska genueńskie genueńscy genueńskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Niemniej jednak układ ten podpisany w Warszawie, choć nie ratyfikowany, odegrał doraźnie określoną rolę. Stał się atutem dyplomacji polskiej na konferencji genueńskiej[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Genueńczyk mos, Genua ż, genueńczyk mos, genuenka ż, genua ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Genoese
- bułgarski: (1.1) генуезки
- chorwacki: (1.1) genovski
- czeski: (1.1) janovský
- esperanto: (1.1) ĝenova
- francuski: (1.1) génois
- galicyjski: (1.1) xenovés
- hiszpański: (1.1) genovés
- interlingua: (1.1) genuese
- niemiecki: (1.1) genuesisch, Genueser
- nowogrecki: (1.1) γενοβέζικος
- rosyjski: (1.1) генуэзский
- słowacki: (1.1) janovský
- słoweński: (1.1) genovski
- ukraiński: (1.1) генуезький
- węgierski: (1.1) genovai
- włoski: (1.1) genovese
- źródła:
- ↑ Michowicz Waldemar, Historia dyplomacji polskiej, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.