genetrix (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rodzicielka
- (1.2) przen. sprawczyni[1]
- odmiana:
- (1) genetrīx, genetrīcis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik genetrīx genetrīcēs dopełniacz genetrīcis genetrīcum celownik genetrīcī genetrīcibus biernik genetrīcem genetrīcēs ablatyw genetrīce genetrīcibus wołacz genetrīx genetrīcēs - przykłady:
- (1.1) Ora pro nobis, sancta Dei Genetrix. → Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mater
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. genitus m, generatio ż, genitor m, gens ż, genus m, genetivus m, genitivus m
- czas. genero, gigno, geno
- przym. generosus, genitus, genitalis, genetivus, genitivus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. genitor[2]
- uwagi:
- rzadziej spotykana[2] pisownia: genitrix
- źródłosłów dla ang. genetrix, wł. genitrice
- źródła:
- ↑
Hasło „genitrix” w: Zygmunt Węclewski, Słownik łacińsko-polski do autorów klasycznych, drukarnia W. Kirchmayera, Kraków 1868, s. 238. - 1 2 Hasło „genetrix” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.