gaśniczy (język polski)

statek gaśniczy (1.1)
wymowa:
IPA: [ɡaɕˈɲiʧ̑ɨ], AS: [gaśńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony do gaszenia pożarów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wkrótce rozpoczęto akcję gaśniczą, gdy po okolicznych wsiach zajęczały syreny[1].
(1.1) Największą atrakcją była finałowa kąpiel w pianie gaśniczej, wytworzonej przez specjalny agregat[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) koc / proszek / środek gaśniczy • piana gaśnicza • jednostka gaśnicza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gaśnica ż, gaszenie n, gaśnięcie n
czas. gasić, gasnąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • litewski: (1.1) Priešgaisrinis
źródła:
  1. (os), Nowiny Raciborskie, 25/09/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Redakcja, Panorama Wieliczki, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.