finałowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfʲĩnaˈwɔvɨ], AS: [fʹĩnau̯ovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący finału, dziejący się w finale
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik finałowy finałowa finałowe finałowi finałowe dopełniacz finałowego finałowej finałowego finałowych celownik finałowemu finałowej finałowemu finałowym biernik finałowego finałowy finałową finałowe finałowych finałowe narzędnik finałowym finałową finałowym finałowymi miejscownik finałowym finałowej finałowym finałowych wołacz finałowy finałowa finałowe finałowi finałowe - przykłady:
- (1.1) Festiwal tradycyjnie kończą dwa koncerty —sobotni laureatów (godz. 16.00) i niedzielny finałowy (godz. 16.00)[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finisaż mrz, finał m, finalista m, finalistka ż, finalizowanie n
- czas. finalizować
- przysł. finalnie
- przym. finalny, półfinałowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. finał + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) نهائي
- bułgarski: (1.1) финален
- francuski: (1.1) finaliste
- rosyjski: (1.1) финальный
- słowacki: (1.1) finálový
- ukraiński: (1.1) фінальний
- włoski: (1.1) finale
- źródła:
- ↑ (aza), Festiwal za cztery dni, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.