finalistka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfʲĩnaˈlʲistka], AS: [fʹĩnalʹistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) uczestniczka finału w zawodach sportowych lub konkursie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik finalistka finalistki dopełniacz finalistki finalistek celownik finalistce finalistkom biernik finalistkę finalistki narzędnik finalistką finalistkami miejscownik finalistce finalistkach wołacz finalistko finalistki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zob. finalista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. finalista + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: finalista
- bułgarski: (1.1) финалистка ż
- czeski: (1.1) finalistka ż
- hiszpański: (1.1) finalista ż
- słowacki: (1.1) finalistka ż
- słoweński: (1.1) finalistka ż
- ukraiński: (1.1) фіналістка ż
- źródła:
finalistka (język czeski)
- wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: fi•na•list•ka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) finalistka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik finalistka finalistky dopełniacz finalistky finalistek celownik finalistce finalistkám biernik finalistku finalistky wołacz finalistko finalistky miejscownik finalistce finalistkách narzędnik finalistkou finalistkami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finále n
- forma męska finalista m
- przym. finálový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
finalistka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) finalistka[1]
- (1.2) filoz. finalistka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finále n, finalizácia ż, finalita ż, finalizmus m
- forma męska finalista m
- czas. finalizovať ndk.
- przym. finálový, finálny, finalistický, finalizačný
- przysł. finálne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „finalistka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
finalistka (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) finalistka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma męska finalist m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- słń. finalist + -ka
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.