furtian (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfurtʲjãn], AS: [furtʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zakonnik pełniący dyżur lub stałą funkcję przy furcie; zob. też furtian w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik furtian furtiani[1] dopełniacz furtiana furtianów celownik furtianowi furtianom biernik furtiana furtianów narzędnik furtianem furtianami miejscownik furtianie furtianach wołacz furtianie furtiani - przykłady:
- (1.1) Podjechawszy ku murom klasztoru karawana wozów zatrzymała się, albowiem wyrwany ze snu furtian nie kwapił się z otworzeniem bramy.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) furtowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik, odźwierny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. furta ż, furtka ż, furteczka ż
- forma żeńska furtianka ż
- przym. furtowy, furtkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.