karawana (język polski)
.jpg.webp)
karawana (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkaraˈvãna], AS: [karavãna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wielbłądzia ekspedycja transportowa lub pielgrzymkowa na pustyni; zob. też karawana w Wikipedii
- (1.2) książk. przen. grupa obładowanych pojazdów poruszających się jeden za drugim
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karawana karawany dopełniacz karawany karawan celownik karawanie karawanom biernik karawanę karawany narzędnik karawaną karawanami miejscownik karawanie karawanach wołacz karawano karawany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karawanseraj m
- przym. karawanowy
- związki frazeologiczne:
- psy szczekają, karawana idzie dalej
- etymologia:
- pers. کاروان (kârvân)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) caravan
- arabski: (1.1) قافلة ż, ركب m
- baskijski: (1.1) karabana
- czeski: (1.1) karavana ż
- fiński: (1.1) karavaani
- francuski: (1.1) caravane ż
- hiszpański: (1.1) caravana ż
- interlingua: (1.1) caravana
- niemiecki: (1.1) Karawane ż
- ormiański: (1.1) քարավան (kʿaravan)
- rosyjski: (1.1) караван m
- serbski: (1.1) караван m
- turecki: (1.1) kervan
- turkmeński: (1.1) kerwen
- węgierski: (1.1) karaván
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.