formatować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌfɔrmaˈtɔvaʨ̑], AS: [formatovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) druk. poligr. inform. nadawać czemuś jakiś format, kształt
(1.2) inform. przystosowywać nośnik danych do pracy przez odpowiednie ustalenie jego systemu plików
(1.3) inform. pot. kasować zawartość dysku
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie jestem poligrafem i nie będę formatował pracy magisterskiej - oddam prosty wydruk.
(1.2) Karta pamięci w moim nowym aparacie była dwukrotnie formatowana, a mimo tego zdjęcia nie zapisały się.
(1.3) Pirat nie wiedział, że nie ma sensu formatować dysku twardego, gdyż policja i tak zdoła odzyskać dane.
składnia:
kolokacje:
(1.3) formatować dysk (twardy) / dyskietkę / kartę
synonimy:
(1.3) czyścić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. format m, formatka ż, forma ż, formatowanie
przym. formatowy, formatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) z format
(1.2) ang. format
(1.3) z (1.2), gdyż podczas formatowania kasowane są wszystkie dane na dysku
uwagi:
W języku potocznym funkcjonuje zwrot: formatować baterię – jest on jednak błędny. Poprawna forma to: formować baterię, gdyż bateria nie jest kasowana, a jedynie ładowana na nowo.
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.