foka (język polski)

foka (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈfɔka], AS: [foka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. pot. morski ssak drapieżny; zob. też foka w Wikipedii
(1.2) daw. uczn. stud. gw. (Radom) ocena niedostateczna[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: fok
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Gdy pojechaliśmy do zoo, Jacuś po raz pierwszy w życiu zobaczył fokę na żywo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) uchatka, kotik, lew morski, mirunga, lampart morski, słoń morski, pies morski, krabojad, mniszka, kapturnik, nerpa, mors
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fokarium n, fokowate lm nmos
zdrobn. foczka ż
zgrub. foczysko n
przym. foczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. phoque < łac. phoca[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 103.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „foka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

foka (język baskijski)

foka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. foka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) itsas txakur
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.