fenig (język polski)
pięćdziesiąt fenigów (1.1)
fenig Ratyzbony (1.2)
fenig (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈfɛ̃ɲik], AS: [fẽńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) daw. jedn. monet. setna część marki niemieckiej; zob. też fenig w Wikipedii
- (1.2) hist. numizm. potoczna nazwa denara w krajach germańskich od VIII do X wieku
- (1.3) daw. jedn. monet. setna część marki polskiej w latach 1917-1924[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenig fenigi dopełniacz feniga[2] fenigów celownik fenigowi fenigom biernik feniga[2] fenigi narzędnik fenigiem fenigami miejscownik fenigu fenigach wołacz fenigu fenigi - przykłady:
- (1.1) Na wycieczce do NRD kupiłem za dziewięćdziesiąt dziewięć fenigów singla Neny z piosenką o dziewięćdziesięciu dziewięciu balonach.
- (1.3) Handlarz z Woli orzekł, że za tę starzyznę nie dałby nawet pół feniga.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) fenig rzeszowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fenigowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Pfennig
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) fenik m
- duński: (1.1) pfennig w
- kataloński: (1.1) pfennig m
- niemiecki: (1.1) Pfennig m
- słowacki: (1.1) fenig m
- wilamowski: (1.1) fēńiḱ m
- źródła:
fenig (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jedn. monet. fenig - dawna moneta w państwach germańskich i niemieckich[1][2]
- (1.2) jedn. monet. fenig - moneta zdawkowa w Niemczech do 2002 roku[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenig fenigy dopełniacz fenigu fenigov celownik fenigu fenigom biernik fenig fenigy miejscownik fenigu fenigoch narzędnik fenigom fenigmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fenigový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 178.
- 1 2 Hasło „fenig” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.