starzyzna (język polski)

starzyzna (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogół starych, używanych przedmiotów, ubrań przeznaczonych zwykle do handlu
(1.2) wszystko to, co jest niewspółczesne, przestarzałe
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sklep / bazar / stragan ze starzyzną • handlować starzyzną • sprzedawać / sprzedać / kupować / kupić starzyznę • handlarz / handlarka starzyzną • handel / handlowanie starzyzną
synonimy:
(1.1) starocie, rupiecie, bambetle, stare graty
(1.2) przeżytek
antonimy:
(1.2) nowość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. starość ż, staroć m, starzec m, staruszek m, staruszka ż, starowina ż, starowinka ż, starzenie n, postarzenie n, postarzanie n, zestarzenie n, starszak m, starzyk m, starówka ż, starszyzna ż, starosta m, starościna ż, starostwo n
czas. starzeć się ndk., zestarzeć się dk., postarzać ndk., postarzyć dk.
przym. stary, starszawy, stareńki, starczy, starzykowy
przysł. staro, starczo
wykrz. starczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. stary + -yzna
uwagi:
nie mylić z: starszyzna
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) old stuff
  • białoruski: (1.1) старызна ż
  • francuski: (1.1) vieillerie ż
  • hiszpański: (1.1) antigualla ż
  • nowogrecki: (1.1) παλιατσαρία ż, παλιατζούρα ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.