fajf (język polski)

wymowa:
IPA: [fajf], AS: [fai ̯f]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zabawa taneczna o godzinie piątej po południu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dwa razy w tygodniu jeżdżę z mężem na fajfy do „Kaskady” w Lądku-Zdroju.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabawa, tańce
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. five; zapożyczenie fonetyczne
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

fajf (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) świstać, gwizdać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. fajfi, prifajfi, mokfajfi
rzecz. fajfo, fajfado, fajfilo, fajfilego, orgenfajfilo, fajfanaso
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fajf (język wilamowski)

fajf (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
fȧjf • faeif
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fajka[1]
odmiana:
(1.1) lp fajf; lm fajfa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tabakfajf
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fajfer m
zdrobn. fajfła n
czas. fajfa
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. pfīfe < swn. pfīfa < prazachgerm. *pīpǭ < łac. pipō; por. szywałdzki faifa, niem. Pfeife
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.