endonim (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɛ̃nˈdɔ̃ɲĩm], AS: [ẽndõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. geogr. nazwa obiektu geograficznego w jednym z języków używanych na danym obszarze, gdzie dany obiekt się znajduje, używana poza miejscem występowania tego języka; zob. też endonim w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik endonim endonimy dopełniacz endonimu endonimów celownik endonimowi endonimom biernik endonim endonimy narzędnik endonimem endonimami miejscownik endonimie endonimach wołacz endonimie endonimy - przykłady:
- (1.1) Nazwy takie jak Saint-Tropez są w języku polskim endonimami, i nie stanowią polskich wyrażeń.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. endonimiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: egzonim • toponim
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) endonym
- baskijski: (1.1) endonimo
- hiszpański: (1.1) endónimo m
- japoński: (1.1) 内名(ないめい)
- niemiecki: (1.1) Endonym n
- rosyjski: (1.1) эндоним m
- włoski: (1.1) endonimo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.