emo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛ̃mɔ], AS: [ẽmo], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) muz. gatunek hardcorowego punku; zob. też emo (muzyka) w Wikipedii
- (1.2) kult. styl i postawa emocjonalnego sprzeciwu wobec rzeczywistości; zob. też emo (slang) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
- (2.1) osoba hołdująca stylowi emo (1.2)
- odmiana:
- (1.1-2, 2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik emo emo dopełniacz emo emo celownik emo emo biernik emo emo narzędnik emo emo miejscownik emo emo wołacz emo emo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też emo w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
emo (język angielski)
rzeczownik
emo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) skłonność, tendencja, inklinacja
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo emo emoj akuzativo emon emojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) inklino, tendenco
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ema
- czas. emi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
emo (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.