ekshumacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wydobycie pochowanych ludzkich szczątków; zob. też ekshumacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekshumacja ekshumacje dopełniacz ekshumacji ekshumacji / przest. ekshumacyj celownik ekshumacji ekshumacjom biernik ekshumację ekshumacje narzędnik ekshumacją ekshumacjami miejscownik ekshumacji ekshumacjach wołacz ekshumacjo ekshumacje - przykłady:
- (1.1) Nieboszczka po kilku ekshumacjach byłaby przy mnie okazem zdrowia i urody[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ekshumacja zwłok • dokonać ekshumacji • przeprowadzić ekshumację • postanowienie o ekshumacji
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) inhumacja, pogrzeb
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekshumowanie n
- czas. ekshumować ndk.
- przym. ekshumacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Exhumation, franc. exhumation, ang. exhumation[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) exhumation
- białoruski: (1.1) эксгумацыя ż
- bośniacki: (1.1) ekshumacija ż
- bułgarski: (1.1) ексхумация ż
- czeski: (1.1) exhumace ż
- duński: (1.1) ekshumering w, opgraving (af lig) w
- esperanto: (1.1) eltombigo
- francuski: (1.1) exhumation ż
- hiszpański: (1.1) exhumación ż
- litewski: (1.1) ekshumacija ż
- niemiecki: (1.1) Exhumation ż, Exhumierung ż
- rosyjski: (1.1) эксгума́ция ż
- serbski: (1.1) ексхумација ż
- słowacki: (1.1) exhumácia ż
- słoweński: (1.1) ekshumacija ż
- ukraiński: (1.1) ексгумація ż
- uzbecki: (1.1) eksgumatsiya
- węgierski: (1.1) exhumáció
- włoski: (1.1) esumazione ż
- źródła:
- ↑ Całe zdanie nieboszczyka, Joanna Chmielewska, 1969 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.