dziurka (język polski)
dziurka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʥ̑urka], AS: [ʒ́urka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od dziura
- (1.2) otwór w zamku lub kłódce do którego wkładany jest klucz
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziurka dziurki dopełniacz dziurki dziurek celownik dziurce dziurkom biernik dziurkę dziurki narzędnik dziurką dziurkami miejscownik dziurce dziurkach wołacz dziurko dziurki - przykłady:
- (1.1) On ma zęby jak perełki – w każdym dziurka.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dziurka w rajstopach / serze / skarpetce
- (1.2) dziurka od klucza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziurawiec m, dziura ż, dziurkacz m, dziurkarka ż, dziurkownica ż, dziurkowanie n, podziurkowanie n, dziurawienie n, podziurawienie n
- czas. dziurkować ndk., podziurkować dk., dziurawić ndk., podziurawić dk.
- przym. dziurkowany, dziurawy
- przysł. dziurawo
- związki frazeologiczne:
- mieć po dziurki w nosie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziura
- arabski: (1.1) ثقب
- rosyjski: (1.2) (замочная) скважина ż
- słowacki: (1.1) dierka ż
- ukraiński: (1.1) дірка ż
- włoski: (1.1) buchetto m, buchino m, bucherello m, buchettino m, bucherellino m, bucolino m; (1.2) toppa ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.