toppa (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) odcinać wierzchołek^[1]

(1.2) o liście, rankingu, itp.: znajdować się na szczycie^[1]

odmiana:

(1.1-2) att toppa, toppar, toppade, toppat, toppa!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. topp

przym. toppig

wykrz. topp

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: