dziurawić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) robić dziury w czymś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dziurawić
czas teraźniejszy		dziurawię	dziurawisz	dziurawi	dziurawimy	dziurawicie	dziurawią
czas przeszły	m	dziurawiłem	dziurawiłeś	dziurawił	dziurawiliśmy	dziurawiliście	dziurawili
	ż	dziurawiłam	dziurawiłaś	dziurawiła	dziurawiłyśmy	dziurawiłyście	dziurawiły
	n	dziurawiłom	dziurawiłoś	dziurawiło
tryb rozkazujący		niech dziurawię	dziuraw	niech dziurawi	dziurawmy	dziurawcie	niech dziurawią
pozostałe formy czas przyszły m będę dziurawił, będę dziurawić będziesz dziurawił, będziesz dziurawić będzie dziurawił, będzie dziurawić będziemy dziurawili, będziemy dziurawić będziecie dziurawili, będziecie dziurawić będą dziurawili, będą dziurawić ż będę dziurawiła, będę dziurawić będziesz dziurawiła, będziesz dziurawić będzie dziurawiła, będzie dziurawić będziemy dziurawiły, będziemy dziurawić będziecie dziurawiły, będziecie dziurawić będą dziurawiły, będą dziurawić n będę dziurawiło, będę dziurawić będziesz dziurawiło, będziesz dziurawić będzie dziurawiło, będzie dziurawić czas zaprzeszły m dziurawiłem był dziurawiłeś był dziurawił był dziurawiliśmy byli dziurawiliście byli dziurawili byli ż dziurawiłam była dziurawiłaś była dziurawiła była dziurawiłyśmy były dziurawiłyście były dziurawiły były n dziurawiłom było dziurawiłoś było dziurawiło było forma bezosobowa czasu przeszłego dziurawiono tryb przypuszczający m dziurawiłbym, byłbym dziurawił dziurawiłbyś, byłbyś dziurawił dziurawiłby, byłby dziurawił dziurawilibyśmy, bylibyśmy dziurawili dziurawilibyście, bylibyście dziurawili dziurawiliby, byliby dziurawili ż dziurawiłabym, byłabym dziurawiła dziurawiłabyś, byłabyś dziurawiła dziurawiłaby, byłaby dziurawiła dziurawiłybyśmy, byłybyśmy dziurawiły dziurawiłybyście, byłybyście dziurawiły dziurawiłyby, byłyby dziurawiły n dziurawiłobym, byłobym dziurawiło dziurawiłobyś, byłobyś dziurawiło dziurawiłoby, byłoby dziurawiło imiesłów przymiotnikowy czynny m dziurawiący, niedziurawiący ż dziurawiąca, niedziurawiąca dziurawiące, niedziurawiące n dziurawiące, niedziurawiące imiesłów przymiotnikowy bierny m dziurawiony, niedziurawiony dziurawieni, niedziurawieni ż dziurawiona, niedziurawiona dziurawione, niedziurawione n dziurawione, niedziurawione imiesłów przysłówkowy współczesny dziurawiąc, nie dziurawiąc rzeczownik odczasownikowy dziurawienie, niedziurawienie

przykłady:

(1.1) Dlaczego dziurawisz obrus?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziura ż, dziurawienie n, dziurawiec mrz, dziurkacz mrz, dziurka ż

czas. podziurawić dk., przedziurawić dk.

przym. dziurawy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) bucare, forare, sforacchiare

źródła: