dziadkowie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʥ̑atˈkɔvʲjɛ], AS: [ʒ́atkovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) pot. rodzice rodziców; babcia i dziadek
- (1.2) lm zob. dziadek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik dziadkowie dopełniacz dziadków celownik dziadkom biernik dziadków narzędnik dziadkami miejscownik dziadkach wołacz dziadkowie - przykłady:
- (1.1) Mama wspominała, jak dziadkowie nie chcieli zgodzić się na jej ślub z tatą.
- (1.2) W czasie rodzinnego obiadu dziadkowie rozmawiali o polityce, a babcie o szydełkowaniu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziadek mos, dziaduś mos, dziadzia mos, dziadzio mos, dziaders mzw/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) grandparents
- bułgarski: (1.1) баба и дядо, дядо и баба
- esperanto: (1.1) geavoj
- hiszpański: (1.1) abuelos m lm
- ido: (1.1) geavi
- interlingua: (1.1) granparentes
- jidysz: (1.1) זיידע־באָבע lm (zejde-bobe)
- niemiecki: (1.1) Großeltern lm
- norweski (bokmål): (1.1) besteforeldre
- rosyjski: (1.1) бабушка и дедушка
- szwedzki: (1.1) farföräldrar lm, morföräldrar lm
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.