dwulatek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvuˈlatɛk], AS: [dvulatek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od dwulatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwulatek dwulatki dopełniacz dwulatka dwulatków celownik dwulatkowi dwulatkom biernik dwulatka dwulatków narzędnik dwulatkiem dwulatkami miejscownik dwulatku dwulatkach wołacz dwulatku dwulatki ndepr. M. i W. lm: (ci) dwulatkowie - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwulatek dwulatki dopełniacz dwulatka dwulatków celownik dwulatkowi dwulatkom biernik dwulatka dwulatki narzędnik dwulatkiem dwulatkami miejscownik dwulatku dwulatkach wołacz dwulatku dwulatki - przykłady:
- (1.1) W żłobku utworzono dodatkową grupę dla dwulatków.
- (1.1) Niektórzy dwulatkowie nie potrafią jeszcze sikać do nocnika.
- (1.1) Niektóre dwulatki w naszym żłobku strasznie płaczą.
- (2.1) W stajni było pięć koni, w tym dwa dwulatki.
- (2.2) Kupiłem samochód. To dwulatek, ale wygląda jak prosto spod igły.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bilans dwulatka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwulatka ż
- przym. dwuletni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- słowo dwulatek jest w znaczeniu (2.2) używane w celach ekspresywnych lub ożywiających
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) dujarulo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.