donżon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɔ̃n͇ʒɔ̃n], AS: [dõṇžõn], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. wieża lub baszta będąca częścią zamku, przeznaczona do obrony i zamieszkania; zob. też donżon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik donżon donżony dopełniacz donżonu donżonów celownik donżonowi donżonom biernik donżon donżony narzędnik donżonem donżonami miejscownik donżonie donżonach wołacz donżonie donżony - przykłady:
- (1.1) Jednym z najbardziej znanych donżonów jest wieża Joanny d'Arc w Rouen.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. donjon, ze śr.łac. dominio (wieża pana/pani zamku) od łac. dominus (pan)[1]
- uwagi:
- zob. stołp
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) keep
- esperanto: (1.1) loĝejturo, ĉefturo, t. donjono
- francuski: (1.1) donjon m
- niemiecki: (1.1) Schlossturm m
- źródła:
- ↑ Hasło „donżon” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Klub Świat Książki, Warszawa 2000, ISBN 83-7227-582-3, s. 130.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.