docent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɔʦ̑ɛ̃nt], AS: [docẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) eduk. stanowisko dydaktyczne w instytucjach naukowych i w szkolnictwie wyższym
- (1.2) eduk. osoba zajmująca stanowisko docenta (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik docent docenci dopełniacz docenta docentów celownik docentowi docentom biernik docenta docentów narzędnik docentem docentami miejscownik docencie docentach wołacz docencie docenci - przykłady:
- (1.2) Te same zasady, dotyczące wyboru i odwoływania nauczycieli, będą stosowane do profesorów, docentów i asystentów uniwersyteckich na wydziałach teologii katolickiej […][1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) docentura, skr. doc.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. docentura ż
- forma żeńska docentka ż
- przym. docencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Dozent < łac. doceo → uczę[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Konkordat Polski ze Stolicą Apostolską 1925
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.
docent (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈdəʊ.sənt/
- amer. IPA: /ˈdoʊ.sənt/
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pouczający
rzeczownik
- (2.1) amer. eduk. wykładowca (określenie wykładowcy na niektórych amerykańskich uniwersytetach)
- (2.2) amer. przewodnik (po muzeum, galerii, zabytku, itp.)
- (2.3) rzad. eduk. docent (stanowisko uniwersyteckie poniżej profesora, istniejące w części krajów europejskich)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. docens → uczący < łac. doceo → uczę
- uwagi:
- źródła:
docent (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) wykładowca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik docent docenti dopełniacz docenta docentů celownik docentovi / docentu docentům biernik docenta docenty wołacz docente docenti miejscownik docentovi / docentu docentech narzędnik docentem docenty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz czeski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
docent (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.