docencki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z docentem, dotyczący docenta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik docencki docencka docenckie docenccy docenckie dopełniacz docenckiego docenckiej docenckiego docenckich celownik docenckiemu docenckiej docenckiemu docenckim biernik docenckiego docencki docencką docenckie docenckich docenckie narzędnik docenckim docencką docenckim docenckimi miejscownik docenckim docenckiej docenckim docenckich wołacz docencki docencka docenckie docenccy docenckie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. docent mos, docentka ż, docentura ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) docentský
- ukraiński: (1.1) доцентський
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.