derealizacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psych. med. zaburzenie psychiczne polegające na poczuciu obcości świata zewnętrznego i odbieraniu go jako zmienionego lub nierzeczywistego[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik derealizacja dopełniacz derealizacji celownik derealizacji biernik derealizację narzędnik derealizacją miejscownik derealizacji wołacz derealizacjo - przykłady:
- (1.1) Powiedział, że jedną z reakcji na stres jest niewiara w prawdziwość wydarzeń, derealizacja[2].
- (1.1) Psychiatria współczesna zna dwa — ściśle ze sobą złączone — typy zaburzeń psychicznych: depersonalizację i derealizację[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) derealization
- francuski: (1.1) déréalisation ż
- szwedzki: (1.1) derealisation w
- źródła:
- 1 2
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Dominik W. Rettinger, Klasa.
- ↑ Edward Balcerzan, Poezja polska w latach 1939-1965, 1982, s. 193.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.