dawca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdafʦ̑a], AS: [dafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ten, który daje
- (1.2) med. osoba, od której pochodzi przeszczepiany organ
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dawca dawcy dopełniacz dawcy dawców celownik dawcy dawcom biernik dawcę dawców narzędnik dawcą dawcami miejscownik dawcy dawcach wołacz dawco dawcy - przykłady:
- (1.1) Ksiądz podziękował wszystkim dawcom datków na sierociniec.
- (1.2) Po wielu perypetiach udało się znaleźć dawcę szpiku.
- składnia:
- (1.1) dawca + D. + C.
- kolokacje:
- (1.1) dawca czegoś / zasiłku / jałmużny / … komuś / żebrakowi / biedakowi / … • ofiarodawca • pracodawca • prawodawca • ustawodawca • wnioskodawca
- (1.2) dawca szpiku / krwi / nerki / … • krwiodawca
- synonimy:
- (1.1) ims. dający
- antonimy:
- (1.1) odbiorca
- (1.2) biorca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dawać ndk., dać dk.
- forma żeńska dawczyni ż
- rzecz. danie n, dawanie n, rozdanie n, dawka ż
- przysł. zdawkowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dawać + -ca[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) giver, donor; (1.2) donor
- arabski: (1.1) مانح ,واهب
- baskijski: (1.1) emaile; (1.2) emaile
- duński: (1.1) giver w; (1.2) donor w
- esperanto: (1.1) donanto
- francuski: (1.1) donneur m; (1.2) donneur m
- hiszpański: (1.1) donador m; (1.2) donante m
- interlingua: (1.1) dator
- kazachski: (1.1) беруші
- łaciński: (1.1) dator m
- niemiecki: (1.1) Geber m, Spender m; (1.2) Spender m
- nowogrecki: (1.1) δότης m; (1.2) δότης m
- portugalski: (1.1) doador m; (1.2) doador m
- rosyjski: (1.1) датель m, податель m, подаятель m; (1.2) донор m
- szwedzki: (1.1) givare w, donator w
- źródła:
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.