cygan (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. o kimś, kto prowadzi nieustabilizowany lub wędrowny tryb życia[1]
- (1.2) pot. o człowieku mającym śniadą cerę i ciemne włosy[1]
- (1.3) pot. o kimś, kto kłamie i oszukuje[1]
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) siniak (grzyb)[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cygan cyganie / cygany dopełniacz cygana cyganów celownik cyganowi cyganom biernik cygana cyganów narzędnik cyganem cyganami miejscownik cyganie cyganach wołacz cyganie cyganie / cygany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) latający Holender, wagabunda, włóczęga; pot. latawiec, łajza, łazęga, łazik, szlaja, włóczykij, wycieruch, powsinoga; sł. kres. badzinia, sł. kres. bradziaga; daw. laufer
- (1.2) pogard. czarnuch; pot. murzyn
- (1.3) zob. oszust
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Cygan m, Cyganka ż, Cyganek m, cygańskość ż, cygańszczyzna ż, Cyganiątko n, Cyganeczka ż, Cyganicha ż, cyganeria ż, cyganienie n, ocyganienie n, cygański m, Cygów m, Cyga m, Cyganówka ż, Cygany nmos, Cygusy nmos, Cyganki nmos, cyganologia ż
- forma żeńska cyganka ż
- czas. cyganić ndk., ocyganić dk., wycyganić dk.
- przym. cygański
- przysł. cygańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) pol. Cygan[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: włóczęga
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oszust
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „cygan” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 55; dostęp: 27 października 2018.
- ↑ Juliusz Zborowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów. Rusnak, proćpak, janosik, „Język Polski” nr 7/1914, s. 213.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.