chleb świętojański (język polski)

chleb świętojański (1.1)

chleb świętojański (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈxlɛpʲ ˌɕfʲjɛ̃ntɔˈjä̃j̃sʲci], AS: [χlepʹ śfʹi ̯ẽntoi ̯ä̃ĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • rozs. artyk.• zmięk. międzywyr.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Ceratonia siliqua^[1], śródziemnomorskie drzewo o błyszczących, twardych liściach i jadalnych strąkach; zob. też chleb świętojański w Wikipedii

(1.2) spoż. jadalne podsuszone strąki z chleba świętojańskiego (1.1)^[2]

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mówiono, iż czarnucha przywieziono wprost z Afryki, gdzie się urodził w okolicy pełnej świętojańskiego chleba, wśród krokodylów i orangutanów, papug i pieprzojadów^[3].

(1.2) Byłem tylim knotem, kiedy u pana kupowało się chleb świętojański, cukier lodowaty i lukrecję w patykach^[4].

składnia:

kolokacje:

(1.1) mączka chleba świętojańskiego

synonimy:

(1.1) szarańczyn strąkowy, chleb św. Jana, karob

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chleb św. Jana

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carob
• arabski: (1.1) خروب m
• esperanto: (1.1) karobo
• maltański: (1.1) ħarrub m
• włoski: (1.1) carrubo m; (1.2) carruba ż

źródła: