błyszczący (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: błyszczeć

przymiotnik jakościowy

(2.1) taki, który się błyszczy

odmiana:

(1.1) zob. błyszczeć

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	błyszczący		błyszcząca	błyszczące	błyszczący	błyszczące
dopełniacz	błyszczącego		błyszczącej	błyszczącego	błyszczących
celownik	błyszczącemu		błyszczącej	błyszczącemu	błyszczącym
biernik	błyszczącego	błyszczący	błyszczącą	błyszczące	błyszczących	błyszczące
narzędnik	błyszczącym		błyszczącą	błyszczącym	błyszczącymi
miejscownik	błyszczącym		błyszczącej	błyszczącym	błyszczących
wołacz	błyszczący		błyszcząca	błyszczące	błyszczący	błyszczące
stopień wyższy bardziej błyszczący przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej błyszczący bardziej błyszcząca bardziej błyszczące bardziej błyszczący bardziej błyszczące dopełniacz bardziej błyszczącego bardziej błyszczącej bardziej błyszczącego bardziej błyszczących celownik bardziej błyszczącemu bardziej błyszczącej bardziej błyszczącemu bardziej błyszczącym biernik bardziej błyszczącego bardziej błyszczący bardziej błyszczącą bardziej błyszczące bardziej błyszczących bardziej błyszczące narzędnik bardziej błyszczącym bardziej błyszczącą bardziej błyszczącym bardziej błyszczącymi miejscownik bardziej błyszczącym bardziej błyszczącej bardziej błyszczącym bardziej błyszczących wołacz bardziej błyszczący bardziej błyszcząca bardziej błyszczące bardziej błyszczący bardziej błyszczące
stopień najwyższy najbardziej błyszczący przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej błyszczący najbardziej błyszcząca najbardziej błyszczące najbardziej błyszczący najbardziej błyszczące dopełniacz najbardziej błyszczącego najbardziej błyszczącej najbardziej błyszczącego najbardziej błyszczących celownik najbardziej błyszczącemu najbardziej błyszczącej najbardziej błyszczącemu najbardziej błyszczącym biernik najbardziej błyszczącego najbardziej błyszczący najbardziej błyszczącą najbardziej błyszczące najbardziej błyszczących najbardziej błyszczące narzędnik najbardziej błyszczącym najbardziej błyszczącą najbardziej błyszczącym najbardziej błyszczącymi miejscownik najbardziej błyszczącym najbardziej błyszczącej najbardziej błyszczącym najbardziej błyszczących wołacz najbardziej błyszczący najbardziej błyszcząca najbardziej błyszczące najbardziej błyszczący najbardziej błyszczące

przykłady:

(2.1) Zawinęła prezenty w błyszczący papier.

(2.1) Te buty z błyszczącymi klamrami są bardzo wygodne.

(2.1) Powierzchnia płyty była gładka i błyszcząca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. błyszczeć ndk.

przysł. błyszcząco

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. błyszczeć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) shiny, shining, glittering, glittery
• białoruski: (2.1) бліскучы
• galicyjski: (2.1) brillante
• jidysz: (2.1) גלאַנציק (glancik)
• kataloński: (2.1) brillant
• łaciński: (1.1) fulgidus
• niderlandzki: (1.1) schitterend; (2.1) briljant, schitterend
• nowogrecki: (1.1) γυαλιστερός
• rosyjski: (2.1) блестящий
• włoski: (2.1) brillante, risplendente

źródła: