chinina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xʲĩˈɲĩna], AS: [χʹĩńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. farm. organiczny związek chemiczny o gorzkim smaku, znajdujący się w korze drzewa chinowego rosnącego w Ameryce Południowej; zob. też chinina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chinina chininy dopełniacz chininy chinin celownik chininie chininom biernik chininę chininy narzędnik chininą chininami miejscownik chininie chininach wołacz chinino chininy - przykłady:
- (1.1) Chinina była pierwszym skutecznym lekiem przeciw malarii. (Wikipedia)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stosowanie / dawkowanie chininy • zalecać / zalecić / podawać / podać / dawkować / przedawkować / stosować / zastosować / przyjmować / przyjąć / zażywać / zażyć chininę • dawka chininy • leczenie / terapia / kuracja chininą • przepisywać / przepisać / zalecać / zalecić / zaordynować chininę • recepta na chininę • przeciwwskazania do stosowania chininy • interakcja z chininą • reakcja / uczulenie / alergia / tolerancja na chininę • skuteczność / działanie chininy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chinowiec mrz, chinidyna ż
- przym. chinowy, chininowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Chinin, ros. хинин < wł. chinina[1] < franc. quinine
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quinine
- arabski: (1.1) كينين
- baskijski: (1.1) kinina
- białoruski: (1.1) хінін m
- bośniacki: (1.1) хинин m
- bułgarski: (1.1) хинин m
- chorwacki: (1.1) kinin m
- czeski: (1.1) chinin m
- duński: (1.1) kinin w/n
- esperanto: (1.1) kinino
- estoński: (1.1) hiniin
- fiński: (1.1) kiniini
- francuski: (1.1) quinine ż
- galicyjski: (1.1) quinina ż
- hiszpański: (1.1) quinina ż
- ido: (1.1) quinino
- irlandzki: (1.1) cuinín m
- islandzki: (1.1) kínín n
- japoński: (1.1) キニーネ
- jidysz: (1.1) כינין
- kaszubski: (1.1) chinina ż
- kataloński: (1.1) quinina ż
- litewski: (1.1) chininas
- łaciński: (1.1) chininum n
- łotewski: (1.1) hinīns m
- macedoński: (1.1) кинин m
- niemiecki: (1.1) Chinin n
- norweski (bokmål): (1.1) kinin m/n
- norweski (nynorsk): (1.1) kinin m/n
- nowogrecki: (1.1) κινίνη ż
- portugalski: (1.1) quinina ż
- słowacki: (1.1) chinín m
- szwedzki: (1.1) kinin
- turecki: (1.1) kinin
- ukraiński: (1.1) хінін m
- węgierski: (1.1) kinin
- wilamowski: (1.1) hinīn n
- włoski: (1.1) chinino m
- źródła:
chinina (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. farm. chinina[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Gołąbek, Wielki słownik polsko-kaszubski, t. I, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2012–2013, s. 132.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.