chinina (język polski)

wymowa:
IPA: [xʲĩˈɲĩna], AS: [χʹĩńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.,
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. farm. organiczny związek chemiczny o gorzkim smaku, znajdujący się w korze drzewa chinowego rosnącego w Ameryce Południowej; zob. też chinina w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chinina była pierwszym skutecznym lekiem przeciw malarii. (Wikipedia)
składnia:
kolokacje:
(1.1) stosowanie / dawkowanie chininy • zalecać / zalecić / podawać / podać / dawkować / przedawkować / stosować / zastosować / przyjmować / przyjąć / zażywać / zażyć chininę • dawka chininy • leczenie / terapia / kuracja chininą • przepisywać / przepisać / zalecać / zalecić / zaordynować chininę • recepta na chininę • przeciwwskazania do stosowania chininy • interakcja z chininą • reakcja / uczulenie / alergia / tolerancja na chininę • skuteczność / działanie chininy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chinowiec mrz, chinidyna ż
przym. chinowy, chininowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Chinin, ros. хинин < wł. chinina[1] < franc. quinine
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) quinine
  • arabski: (1.1) كينين
  • baskijski: (1.1) kinina
  • białoruski: (1.1) хінін m
  • bośniacki: (1.1) хинин m
  • bułgarski: (1.1) хинин m
  • chorwacki: (1.1) kinin m
  • czeski: (1.1) chinin m
  • duński: (1.1) kinin w/n
  • esperanto: (1.1) kinino
  • estoński: (1.1) hiniin
  • fiński: (1.1) kiniini
  • francuski: (1.1) quinine ż
  • galicyjski: (1.1) quinina ż
  • hiszpański: (1.1) quinina ż
  • ido: (1.1) quinino
  • irlandzki: (1.1) cuinín m
  • islandzki: (1.1) kínín n
  • japoński: (1.1) キニーネ
  • jidysz: (1.1) כינין
  • kaszubski: (1.1) chinina ż
  • kataloński: (1.1) quinina ż
  • litewski: (1.1) chininas
  • łaciński: (1.1) chininum n
  • łotewski: (1.1) hinīns m
  • macedoński: (1.1) кинин m
  • niemiecki: (1.1) Chinin n
  • norweski (bokmål): (1.1) kinin m/n
  • norweski (nynorsk): (1.1) kinin m/n
  • nowogrecki: (1.1) κινίνη ż
  • portugalski: (1.1) quinina ż
  • słowacki: (1.1) chinín m
  • szwedzki: (1.1) kinin
  • turecki: (1.1) kinin
  • ukraiński: (1.1) хінін m
  • węgierski: (1.1) kinin
  • wilamowski: (1.1) hinīn n
  • włoski: (1.1) chinino m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chinina” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

chinina (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. farm. chinina[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Eugeniusz Gołąbek, Wielki słownik polsko-kaszubski, t. I, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2012–2013, s. 132.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.