dawkować (język polski)

wymowa:
IPA: /dafˈkɔvaʨ̑/, zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) odmierzać i podawać w dawkach
(1.2) stopniowo zwiększać nasilenie czegoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Specjalnie przeszkolony personel będzie uczył chorych, jak prawidłowo dokonywać pomiarów ciśnienia oraz dawkować leki w miarę potrzeb organizmu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dawkować lek
(1.1) dawkować informacje / napięcie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dawka ż, dawkowanie n, przedawkowanie n, dawca m, dawczyni ż, wydawka ż
czas. dawać ndk., przedawkować dk.
przym. zdawkowy, dawkowy
przysł. zdawkowo
tem. słow. -dawkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dawka + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dawkować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.