cerkiew (język polski)

cerkiew (1.1)
cerkiew (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ɛrʲcɛf], AS: [cerʹḱef], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. rel. świątynia prawosławna; zob. też cerkiew (budynek) w Wikipedii
(1.2) rel. wspólnota chrześcijan wyznania prawosławnego; zob. też Cerkiew prawosławna w Wikipedii
(1.3) archit. rel. świątynia greckokatolicka; zob. też cerkiew (budynek) w Wikipedii
(1.4) rel. wspólnota chrześcijan wyznania greckokatolickiego (unickiego); zob. też Kościoły greckokatolickie w Wikipedii
(1.5) daw. kościół, świątynia wyznania rzymskokatolickiego[1]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Za czasów Stalina w ZSRR masowo burzono cerkwie.
składnia:
kolokacje:
(1.2) cerkiew rosyjska / bułgarska / serbska / polska / ukraińska / białoruskazwierzchnik cerkwi
(1.4) cerkiew grecka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) świątynia
(1.3) świątynia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) ikonostas, carskie wrota
wyrazy pokrewne:
rzecz. cerkwisko n, Cerkwica ż, Cerkiewnik m
zdrobn. cerkiewka ż
przym. cerkiewny, starocerkiewny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cerkiew” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cerkiew” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.