cep (język polski)

cep (1.1)
wymowa:
IPA: [ʦ̑ɛp], AS: [cep] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. roln. narzędzie rolnicze do ręcznego młócenia zboża, składające się z dwóch kijów: dłuższego trzonka (zwanego dzierżakiem lub cepiskiem) i krótszego bijaka połączonych ze sobą rzemienną gązwą; zob. też cep w Wikipedii
(1.2) hist. wojsk. broń drzewcowa używana w średniowieczu podobna do cepa (1.1); zob. też cep bojowy w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. pogard. głupek
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Patrz, gdzie łazisz, cepie!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzędzie
(1.2) broń drzewcowa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1-2) dzierżak, cepisko, gązwa, bijak
wyrazy pokrewne:
rzecz. cepisko n
przym. cepowy
związki frazeologiczne:
prosty jak budowa cepa • prosty jak konstrukcja cepa
etymologia:
prasł. *cěpъ → kij, pałka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) flail
  • baskijski: (1.1) irabiur
  • białoruski: (1.1) цэп m
  • czeski: (1.1) cep
  • esperanto: (1.1) draŝilo
  • francuski: (1.1) fléau m
  • hiszpański: (1.1) mayal m, manal m
  • niemiecki: (1.1) Dreschflegel m
  • nowogrecki: (1.1) δάρτης m
  • rosyjski: (1.1) цеп m
  • słowacki: (1.1) cep
  • szwedzki: (1.1) slaga w
  • ukraiński: (1.1) ціп m
  • wilamowski: (1.1) fłyguł m, fłygel m
  • włoski: (1.1) correggiato m
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cep” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

cep (język angielski)

a cep (1.1)
wymowa:
IPA: /sɛp/
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) mikol. Boletus edulis Bull.[1], borowik szlachetny
odmiana:
(1.1) lp cep; lm ceps
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) penny bun, porcini; war. cèpe, cepe
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. cèpe < łac. cippus
uwagi:
zobacz też: Indeks:Angielski - Grzyby
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Boletus edulis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.

cep (język czeski)

cep (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) cep
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

cep (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) cebula, cebula zwyczajna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. cepo, cepbulbo, ceposupo, tubocepo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1974 (Oka Oficiala Aldono al Universala Vortaro). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.
źródła:

cep (język francuski)

wymowa:
IPA: [sɛp]
​ ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. szczep winorośli[1]
(1.2) bot. krzew winorośli[1]
odmiana:
lp cep; lm ceps
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.

cep (język kataloński)

uns ceps (1.1)
wymowa:
or. IPA: [ˈsɛp]
occ. IPA: [ˈsep]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogrod. winorośl[1]
odmiana:
(1.1) lp cep; lm ceps
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „cep” w: Diccionari Català-Anglès / Anglès-Català, Enciclopèdia Catalana, Barcelona 2011, ISBN 978-84-412-1516-0.

cep (język słowacki)

cep (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) zazw. w lm cepy, cep[1]
(1.2) hist. wojsk. cep[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) cepík, cepisko (rúčka)
wyrazy pokrewne:
rzecz. cepár m, cepík m, cepisko n
zgrub. cepisko n
przym. cepový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „cep” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

cep (język turecki)

cep (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kraw. odzież. kieszeń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) arab. جيب
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.