bezhołowie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛsxɔˈwɔvʲjɛ], AS: [besχou̯ovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. brak organizacji, dyscypliny, porządku, spowodowane brakiem kierownictwa (głowy) lub bezmyślnością
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezhołowie bezhołowia dopełniacz bezhołowia bezhołowi celownik bezhołowiu bezhołowiom biernik bezhołowie bezhołowia narzędnik bezhołowiem bezhołowiami miejscownik bezhołowiu bezhołowiach wołacz bezhołowie bezhołowia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kompletne / totalne / zupełne bezhołowie • gdzieś króluje / panuje bezhołowie
- synonimy:
- (1.1) anarchia, chaos, bezład, rozprzężenie, rozprężenie, zamieszanie, nieład
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ukr. безголов'я[1]; zobacz też: białor. безгалоўе
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) безгалоўе n
- rosyjski: (1.1) беспредел m, произвол m
- ukraiński: (1.1) безлад m, непорядок m, розгардіяш m
- włoski: (1.1) confusione ż, anarchia ż, caos m, disordine ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „bezhołowie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.