bezmyślność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛzˈmɨɕl̥nɔɕʨ̑], AS: [bezmyśl̦ność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, kto jest bezmyślny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bezmyślność dopełniacz bezmyślności celownik bezmyślności biernik bezmyślność narzędnik bezmyślnością miejscownik bezmyślności wołacz bezmyślności - przykłady:
- (1.1) Nie dość, że pił, to jeszcze nie zapiął pasów i jechał bez włączonych świateł – to podręcznikowy przykład bezmyślności za kierownicą samochodu!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bezrefleksyjność, beztroska, niefrasobliwość, lekkomyślność; pot. bezmózgowie, odmóżdżenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bezmyślny
- przysł. bezmyślnie
- czas. myśleć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) קלות־דעת n (kales-daas)
- kazachski: (1.1) ойламаушылық, ағаттық
- niemiecki: (1.1) Gedankenlosigkeit ż
- rosyjski: (1.1) легкомыслие n, безрассудство n, сумасбродство n, необдуманность ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.