baniak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbãɲak], AS: [bãńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) duży, zamykany pojemnik na płyn

(1.2) reg. (Kraków) głowa

(1.3) pot. głowa

(1.4) gw. więz. głowa^[1]

(1.5) grub. duża pierś kobieca

(1.6) reg. (Kresy) garnek^[2]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	baniak	baniaki
dopełniacz	baniaka	baniaków
celownik	baniakowi	baniakom
biernik	baniak	baniaki
narzędnik	baniakiem	baniakami
miejscownik	baniaku	baniakach
wołacz	baniaku	baniaki

przykłady:

(1.1) Ojciec kupił dwudziestolitrowy baniak wody mineralnej.

(1.3) Dostał w baniak z całej siły.

(1.5) Ta kobieta miała konkretne baniaki.

składnia:

kolokacje:

(1.4) gw. więz. w baniak obskoczyć • napluć komuś w baniak^[1]

synonimy:

(1.2) bania

(1.4) gw. więz. bańka, czapa, dekiel

(1.5) balon, bufor, melon, zderzak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bania ż, bańka ż, banieczka ż, baniaczek mrz, zabaniak mrz

czas. zabaniaczyć dk.

przym. bańkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.5) zwykle w lm

tłumaczenia:

(1.2-4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: garnek

źródła: