bajdziarz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba opowiadająca bajdy[1]
(1.2) człowiek tworzący i opowiadający plotki[1]
(1.3) osoba zanudzająca innych[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. daw. bajdała, bajduła; przest. bajarz
(1.2) pot. plotkarz, bajduła, gaduła, gawędziarz
(1.3) pot. nudziarz; reg. bałaguła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarka ż, bajdziara ż, bajdura ż, bajda ż, bajdziarstwo n
czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bajdziarz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.