plotkarz (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈplɔtkaʃ], AS: [plotkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się plotkami
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stryj Marian to straszny plotkarz, wszystko o wszystkich musi wiedzieć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gaduła, pierdoła, daw. plotuśnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plotka ż, ploteczka ż, plotkarstwo n, plotkowanie n
forma żeńska plotkarka ż, zgrub. plotkara ż
czas. plotkować ndk.
przym. plotkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.