bajda (język polski)

osoba czytająca bajdę (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbajda], AS: [bai ̯da]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. opowiadanie zmyślone, niemające sensu^[1]

(1.2) lekcew. bajka, baśń^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bajda	bajdy
dopełniacz	bajdy	bajd
celownik	bajdzie	bajdom
biernik	bajdę	bajdy
narzędnik	bajdą	bajdami
miejscownik	bajdzie	bajdach
wołacz	bajdo	bajdy

przykłady:

(1.1) Przestań opowiadać nam takie bajdy, przecież i tak nikt w nie nie wierzy.

(1.2) Moją ulubioną bajdą jest powieść „Wspomnienia niebieskiego mundurka”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż, bajdziara ż, bajdura ż, bajdziarstwo n

czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.

przym. bajdziarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Mär ż; (1.2) Mär ż
• rosyjski: (1.1) байка ż; (1.2) байка ż

źródła:

bajda (język maltański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jajko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. بيضة

uwagi:

źródła: