gawędziarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) autor lub znawca gawęd, łatwo i z zamiłowaniem opowiadający anegdoty, różne historie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gawędziarz gawędziarze dopełniacz gawędziarza gawędziarzy / rzad. gawędziarzów[1] celownik gawędziarzowi gawędziarzom biernik gawędziarza gawędziarzy / rzad. gawędziarzów narzędnik gawędziarzem gawędziarzami miejscownik gawędziarzu gawędziarzach wołacz gawędziarzu gawędziarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) opowiadacz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gawęda ż, gawędziarstwo n
- forma żeńska gawędziarka ż
- czas. gawędzić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) story-teller, storyteller, raconteur
- białoruski: (1.1) апавядальнік m
- hiszpański: (1.1) cuentacuentos m
- kaszubski: (1.1) gadësz m, gôdkôrz m, plesta m
- niemiecki: (1.1) Plauderer m, Erzähler m
- rosyjski: (1.1) рассказчик m
- źródła:
- ↑
Hasło „gawędziarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.