gawęda (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. swobodna, towarzyska rozmowa[1]
- (1.2) książk. opowiadanie, opowieść, pogadanka[1]
- (1.3) liter. krótki utwór, mający charakter swobodnego, bezpretensjonalnego opowiadania[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gawęda gawędy dopełniacz gawędy gawęd celownik gawędzie gawędom biernik gawędę gawędy narzędnik gawędą gawędami miejscownik gawędzie gawędach wołacz gawędo gawędy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) długa / wieczorna gawęda • gawęda z przyjaciółmi • wdawać się w gawędy
- (1.2) gawęda harcerska • słuchać gawędy
- synonimy:
- (1.1) pogawędka, gawędzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pogawędka ż, gawędziarz mos
- czas. gawędzić ndk., pogawędzić dk.
- przym. gawędziarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) tale, story
- niemiecki: (1.1) Unterhaltung ż, Plauderei ż; (1.2) Geschichte ż, Erzählung ż
- rosyjski: (1.1) беседа ż; (1.2) рассказ m
- źródła:
- 1 2 3
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.