pogawędka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔɡaˈvɛ̃ntka], AS: [pogavẽntka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krótka, lekka rozmowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pogawędka pogawędki dopełniacz pogawędki pogawędek celownik pogawędce pogawędkom biernik pogawędkę pogawędki narzędnik pogawędką pogawędkami miejscownik pogawędce pogawędkach wołacz pogawędko pogawędki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rozmówka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gawęda ż
- czas. gawędzić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chat, chitchat
- bułgarski: (1.1) разговорка ż, раздумка ż
- hiszpański: (1.1) charla ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.